EINDELIJK VAKANTIE!
11 mei 2019, km 140290
De camper was wel weer toe aan een wat langer ritje dus we hebben besloten een fotografie weekje te gaan doen op het eiland Skye in Schotland.
Vrijdag om zes uur vertrokken uit IJmuiden en over een extreem kalme zee de oversteek gemaakt.
Om 9:15 plaatselijke tijd zijn we na een gebroken nacht aangekomen in Newcastle en hebben we onze weg vervolgd richting Skye.
Het plan was daar vanavond aan te komen maar we waren allebei best moe dus tegen half vijf waren we er wel klaar mee na 420 km gereden te hebben. En dat is het grote voordeel van een camper: je zet hem ergens neer en dat is waar je overnacht. We stonden op een soort van hoogvlakte waar nog even een fixe bui over kwam: perfect fotomateriaal!
Morgen naar Skye!
HIGHLANDS EN GASPELDOORNEN
12 mei 2019
Na een bijzonder koude nacht worden we wakker in een zonovergoten highland. Het ijs stond op de voorruit en de thermometer kwam niet verder dan 2 graden in de camper.
Onderweg hebben we een geocache gedaan omdat die ons zo aansprak: Corrie's cache. Ter nagedachtenis aan hond Corrie die op de bewuste plek altijd graag ging zwemmen. Vervolgens hebben er in het dorpje Glencoe koffie gedronken. Leuk gemoedelijk plaatsje aan het water.
We kregen daar nog een tip van een Nederlander dat de Harry Potter brug niet ver was, dus we overwogen daar langs te rijden. Uiteindelijk toch maar de kortste route naar Skye genomen; de brug kan op de terugweg ook nog.
Schotland wordt getekend door de gaspeldoornen, een struik met gele bloemen en vergeven van de stekels. Het is familie van de brem. Na een korte wachttijd bij een swinging bridge (draaibrug) hebben we de lunch op een parking tussen de weg en het water genoten.
Een nog steeds heerlijk weer! Rond vier uur zijn we op Skye aangekomen en we zijn meteen naar het zuiden gereden, naar Elgol. Dat zou een fantastisch punt zijn met mooie uitzichten. Mooi was het er zeker maar het voldeed niet helemaal aan de verwachtingen. We hebben besloten op een parking te gaan staan waar we niet mochten overnachten, maar we blijven Nederlanders hè...
FOTOGRAFIEDAGJE
13 mei 2019
Voor vandaag hebben we een landschapsfotograaf geboekt om ons de mooiste plekjes van het eiland te laten zien zodat we mooie plaatjes konden schieten. Om 11.15uur ontmoetten we hem bij het hotel in Sligachan en we gooiden meteen zijn planning in de war door te zeggen dat we net uit Elgol kwamen en daar niet weer naartoe hoefden. Volgens hem toch echt een van de mooiste plekken van het eiland. Dat zagen wij anders.
Hij heeft ons naar diverse andere plekken meegenomen en ons voorzien van diverse nuttige tips voor landschapsfotografie. Het heeft mooie plaatjes opgeleverd, spelend met het licht, compositie en locatie.
Tussendoor hebben we voor een echte Engelse lunch genoten: fish & chips. Onze favoriete plekken waren de laatste twee. Cuirang: prachtige berg met een dun laagje groen, waarbij het beroemde Cuirang boompje de hoofdrol speelde. Neist Point Lighthouse: de afsluiter van de dag; een prachtige klif met aan het uiteinde een mooie vuurtoren. De ondergaande zon kleurde de kliffen steeds mooier, zoals je hieronder kunt zien. Daar gaan we nog een keer naar terug!
Onderweg zagen we ook zeehonden liggen op een eilandje vlakbij, maar onze gids was totaal niet van wildlife fotografie dus scheurde daar finaal langs. Dat moesten we maar in onze eigen tijd gaan bekijken :-D Dat gaan we zeker doen. Tot slot gaf hij ons nog een tip voor een mooie overnachtingsplek, maar die bleek na aankomst al vergeven. We zijn doorgereden en vonden een bijna net zo mooie plek nabij Ullinish.
We waren van plan geen planning te maken voor deze week, maar de plekjes die we gisteren hebben gezien en die we nog willen zien noodzaken ons toch tot wat planning. Op naar de zeehonden en een herhaling van afgelopen zonsondergang!
RELAXEN
15 mei 2019
Bij vakantie hoort ook relaxen, dus dit was zo'n dag. We hebben bij het wakker worden eerst genoten van het uitzicht.
Na het standaard ochtendritueel hebben we de bus weer de single track road op gestuurd, zoals er zovele zijn op het eiland. Haast moet je hier niet hebben, want elke 100m moet je wel een keer stoppen om anderen te laten passeren.
We hebben de route langs de kust gevolgd richting het noorden om de noordelijkste punt te ronden. Daar hebben we in een baai bij Kilmaluag geluncht en een beetje zitten oefenen met de camera. Althans, Elise dan...
Daarna hebben we de rit voortgezet naar een van onze favoriete plekken: Quiraing. Een fantastische rotspartij, begroeid met felgroen gras. We waren te laat om de hele rondwandeling nog te maken, maar na het eten hebben we toch besloten om een stuk van de wandeling te doen. Niet voor de faint-hearted, erg steile afgronden en steile paadjes met losse steentjes die af en toe handen-, billen- en voetenwerk vereisten om beneden te komen.
Het werd een super wandeling en we hadden onze beweging weer gehad voor de dag. Vroeg naar bed voor een ochtendje zonsopgangsfotografie.
ZEEHONDEN
16 mei 2019
We hadden een rustige start. Elise was er al vroeg uit om nou eindelijk die koekoek te fotograferen. We hoorden ze al dagelijks roepen, maar nu wel erg dichtbij. Het bleek toch nog lastig om hem goed vast te leggen. Hopelijk lukt het nog voor we vertrekken, want als het hier niet lukt...
Een praatje met een local die zijn honden uit kwam laten leverde ons erg nuttige info op: er zouden zeehonden te zien zijn op loopafstand! Dat laten we ons geen twee keer vertellen! Gewapend met de telelens begaven we ons over de keien en vulkanische rotsen en slopen richting de zonnebadende zeehonden. Veel eeder dan verwacht, in ieder geval door Elise, hadden de zeehonden onze komst door en kozen het ruime sop. Dat was jammer. Maar gelukkig lagen er nog veel meer verderop, dus op een nog omzichtiger manier hebben we een nieuwe poging gewaagd. En die is geslaagd. Richard heeft ze tot op een meter of 50 kunnen naderen. Fantastisch!
Na de zeehonden hebben we heerlijk relaxed geluncht op de plek die de fotograaf adviseerde als overnachtingsplaats en Richard heeft mede door de aangename temperatuur zelfs even gedompeld in zee, op 20m vergezeld van een nieuwsgierige zeehond.
Vandaag ook hoogste tijd voor een douche en het bijvullen van de watertank dus daarvoor zijn we gestopt op de camping in Kinloch. Hele nette faciliteiten en een heerlijke douche!
De dag hebben we afgesloten op dezelfde plek als gisteren: Neist Point. Deze keer zonsondergang inclusief overnachting.
KOEKOEK EN HARRY POTTER
16 mei 2019
Vanochtend zou om 4:15 uur de wekker gaan. Maar Richard was de klok voor en had al thee en koffie klaar om die tijd. De zonsopgang van 5:05 uur stond op het programma. We stonden ruim op tijd klaar met statief en camera, de koekoek meldde zich ook al, maar om die vast te leggen was het nog te donker. Jammerrrrrrrr, hij zat zoooo dichtbij! De zon kwam op, er waren redelijk wat wolken en de lucht kleurde.... slechts minimaal.
Helaas, leuk geprobeerd, op naar het ontbijt.
Op weg naar het zuiden langs de oostkust zijn we gestopt bij een verborgen pareltje. Geen mensenmassa's, lastig parkeren, maar wat een uitzicht! Brother's Point (Rubha nam Brathairean).
Ook hier een flinke klim omhoog, zonder slipgevaar dit keer, weer duizelingwekkende afgronden (zie hoe ik achterover hel op de foto) en een fenomenaal uitzicht.
In de "hoofdstad" Portree hebben we koffie gedronken en weer even contact gemaakt met de digitale buitenwereld. Skye is een goede afkickplek voor mobiel verslaafden.
Daarna begon de thuisreis richting Armadale, waar we de ferry naar Mallaig hebben genomen. De planning was die van 14:30 uur, omdat die van 13 uur te krap zou worden, maar aangekomen bij de ferry om 13:02 mochten we nog mee. Dat scheelde weer.
Aan de overkant hebben we geluncht aan het water en de reis voortgezet richting Loch Lomond National Park. We hebben nog een stop gemaakt bij de Harry Potter brug in Glennfinnan, waar we ons schuldig maakten aan het niet betalen van de parkeerplaats. Dat ging niet ongemerkt voorbij; bij het afrijden van de parkeerplaats werd om ons betaalbewijs gevraagd.
Ehmmmmm, tja, ....... We wrongen ons in allerlei bochten, meneer ging zelfs de camerabeelden terugkijken of we betaald hadden. In de tussentijd toch maar snel betaald. Dat kon de beste man dan wel weer waarderen.
We hadden bedacht dat we bij Loch Lomond ons laatste nachtje wild zouden kamperen maar enig speurwerk vlak voor het binnenrijden leerde ons dat dat daar niet toegestaan is zonder permit. Oeps.... Gelukkig was het internet weer in de lucht en vonden we nog een camping aan het begon van het park. Een farm house met voldoende ruimte, lage prijzen en DOUCHES!!!!! Met zon, weer super!
DE LAATSTE DAG VAN EEN SUPER WEEK
18 mei 2019, km 141.874 (1.584km)
Eindelijk de lang verwachte wolken bij het wakker worden :-) En zelfs een druppel regen. Maar ja, nu wordt er niet meer gefotografeerd. We rijden langs Loch Lomond naar het zuiden, lunchen langs de weg en zijn keurig op tijd in Newcastle voor de ferry. We hebben onze route daar wel voor aan moeten passen want onze oorspronkelijke toeristische route had erg veel wegwerkzaamheden en dreigde een erg late aankomst te veroorzaken. Niet goed voor de gemoedstoestand van Richard.
De week resumerend:
Het was super!
Duizenden schapen en extreem schattige lammetjes 🐑
Tientallen koekoeken
Uitgestrekte landschappen
Dramatische kliffen
Vriendelijke mensen
Wandelparadijs
Veel gelijkenis met Noorwegen
Waanzinnig vakantieweer
Minder wildlife dan verwacht
Voor herhaling vatbaar
Op naar de volgende trip: Noorwegen in juli!
